Het begon allemaal heel onschuldig in de fusie les op donderdagavond in Centrum Djoj, waar Catherine me vroeg of ik wel een huisaltaar heb. Ja, natuurlijk heb ik een huisaltaar. Bij nader inzien heb ik zelfs meerdere altaars in mijn huis. Is mijn huis eigenlijk een en al altaar 😉 . Maar de altaar waar ik aan dacht, die heb ik ca 2 jaar geleden samen met vriendin en beeldend kunstenares Clara Elders in mijn woonkamer opgebouwd. Ik wilde alle beelden, die op mijn pad een belangrijke rol hebben gespeeld bij elkaar brengen en het uit de meditatiekamer in mijn woonkamer een plek geven. Als teken, dat er geen scheiding is tussen mijn spirituele beoefening en mijn dagelijks leven. Dat mensen, die bij mij op bezoek komen best mogen zien en voelen wat me bezielt.
Catherine zou een fotograaf langs sturen en dat gebeurde ook. Vlak na kerst kwam Joost met al zijn lampen bij mij in huis foto’s nemen van het altaar. Het was een bijzondere ontmoeting van bijna 2 uur waarin Joost veel belangstelling toonde voor alle beelden en de verhalen erover die met het grootste gemak uit me stroomden. Een paar dagen later volgde het interview met Catherine, waar ik even veel voldoening aan beleefde. Het was bijzonder, alsof ik in een notendop mijn spirituele zoektocht en wat er voor mij zo dierbaar aan is mocht uitdrukken. Ook al wist ik natuurlijk waarvoor alle beelden staan en voel ik in mezelf het pad wat ik in mezelf verwezenlijkt heb, als je het verteld en er met belangstelling vragen worden gesteld beginnen de dingen nog veel meer op zijn plek te vallen. Ik werd geraakt door hoe het levenspad zich eigenlijk vanzelf ontvouwd en hoeveel waardevolle ontmoetingen en momenten van verwondering ik daarbij mag meemaken. Ik hoef eigenlijk alleen maar te volgen. Dat geeft een enorm vertrouwen. En dan, afgelopen zaterdag 19.1.2019 stond het artikel in het AD magazine en voel ik me dankbaar en trots dat wat altijd in me aanwezig is nu ook in de vorm van een artikel naar buiten komt. Ik heb er veel positieve reacties op mogen ontvangen en dat maakt me heel blij. Gezien en gevoeld in iets wat eigenlijk niet in woorden te vatten is.